Η Κέρκυρα είναι ένας από τους προορισμούς που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί έστω και μία φορά στη ζωή του! Πουθενά αλλού στην Ελλάδα δεν συνυπάρχουν τόσο αρμονικά, σχεδόν ταυτόχρονα, όλες αυτές οι «πινελιές» που άφησαν πάνω της οι ξένοι κατακτητές της. Βενετσιάνικα, γαλλικά, βρετανικά στοιχεία έρχονται να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στη σημερινή Παλιά Πόλη, που όμοιά της δεν θα έχετε ξαναδεί. Μια πόλη που, ούσα Παγκόσμιο Μνημείο Κληρονομιάς της UNESCO, μπορεί να μην αλλάζει και πολύ χρόνο με το χρόνο, αλλά έχει τον τρόπο της να μαγεύει… Βαμμένη στις αποχρώσεις της τερακότας και πλημμυρισμένη με ευωδιές από πασχαλιές, μας ξαφνιάζει ευχάριστα όλες εκείνες τις στιγμές που πέφτουμε πάνω σε ένα εντυπωσιακό κτήριο, που ακούμε τυχαία μια πρόβα φιλαρμονικής ή δοκιμάζουμε μια εύγευστη σπεσιαλιτέ…
Ξεχάστε, λοιπόν, για λίγο το αυτοκίνητό σας και χαθείτε στα δαιδαλώδη καντούνια, με τις απλωμένες μπουγάδες και τις εικόνες από τα αρχοντικά σπίτια να σας ταξιδεύουν μέσα από μια φανταστική χρονομηχανή σε άλλες… εποχές! Ξεφύγετε λίγο από την πεπατημένη και ανακαλύψτε μικρούς θησαυρούς που θα σας μείνουν χαραγμένοι μια για πάντα στη μνήμη! Και θυμηθείτε πως ακόμα κι αν υπάρχουν άνθρωποι χωρίς αισθητική, που πληγώνουν την πόλη τους με μόνο σκοπό το κέρδος, εσείς μην πτοήστε και συνεχίστε να περπατάτε με το κεφάλι ψηλά! Κάθε γωνιά, κάθε τρούλος, κάθε καμπαναριό και έχει να σας διηγηθεί τη δική του ιστορία…

Λιστόν
Τα κρεμαστά βενετσιάνικα φανάρια, στοιχισμένα σε παράταξη μπροστά από την Κάτω Πλατεία, και οι αψιδωτές καμάρες συνθέτουν την πιο χαρακτηριστική εικόνα της Κέρκυρας. Ενώ ανεγέρθη το 1807, στα πρότυπα της παριζιάνικης Rue de Rivoli, ως στρατώνας για τους Γάλλους, στην εξέλιξή του και με την προσθήκη περισσότερων ορόφων, υπηρέτησε ως ξενοδοχείο, με επιφανείς μάλιστα επισκέπτες (όπως τους Καβάφη και Σολωμό). Ως το κατεξοχήν σημαντικότερο meeting point, η Λεωφ. Γεωργίου του Α’, όπως ονομάζεται, είναι κατάμεστη από cafes, που προσφέρουν χάζι στην πολυπρόσωπη περαντζάδα. Από τα πιο κλασικά, το καφεζυθοζαχαροπλαστείο Ολύμπια! Με γκαρσόνια ντυμένα με γκριζοπράσινες στολές και αέρα άλλης εποχής, θεωρείται από το 1928 διαχρονική αξία!
Άγιος Σπυρίδωνας
Όλοι οι δρόμοι μας οδηγούν στην Αγ. Σπυρίδωνος, πίσω από το Λιστόν! Στο χαρακτηριστικό σοκάκι, που βρίθει από μαγαζιά με κουμκουάτ και άλλα τοπικά προϊόντα, ξεχωρίζει ο ναός του αγίου καθώς και το εντυπωσιακό πυργοειδές καμπαναριό του (που με την απλή αρχιτεκτονική βασιλικού ρυθμού, αποτελεί από τα σημαντικότερα μεταβυζαντινά μνημεία)! Πλήθος κόσμου περνά το κατώφλι της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα, για να ασπαστεί το σκήνωμά του. Θαυμάσαμε από κοντά τη λειψανοθήκη, που κατασκευάστηκε στη Βιέννη το 1867, και προσκυνήσαμε τις αγιογραφίες, που συνιστούν αντίγραφα των έργων του ζωγράφου Π. Δοξαρά.
Παλαιό Φρούριο
Στην άκρη της Σπιανάδας, η επονομαζόμενη «Φορτέτσα» αποτελεί το πρώτο φρούριο της πόλης. Με την καταστροφή της Παλαιόπολης τον 6ο αι., η ανέγερσή του υπηρέτησε τον ζωτικής σημασίας στόχο προστασίας της Kέρκυρας, ενώ οι προσθήκες συνεχίστηκαν μέχρι την τελική διαμόρφωσή του το 1558 από τους Ενετούς. Εμείς διαβήκαμε την πύλη του (που χωρίζεται από τη στεριά με την τάφρο της «Κόντρα Φόσα»), περάσαμε από τις στοές και τους διαδρόμους του, ενώ δεν παραλείψαμε να ανέβουμε μέχρι το ψηλότερο σημείο για μια συλλεκτική φωτογραφία με φόντο τη Σπιανάδα και το Λιστόν. Κάθε βήμα μας ήταν και μια περιήγηση στα χνάρια της Ιστορίας που ξεπροβάλλει ολοζώντανη από κάθε γωνιά. Τους αλλοτινούς στρατώνες και τις φυλακές αντικατέστησαν τώρα πια η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, το τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου και τα Αρχεία του Κράτους, κάτι που το καθιστά σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών!
Νέο Φρούριο
Το Νέο Φρούριο, ΒΔ της πόλης, στο λόφο του Αγίου Μάρκου πίσω από το Παλιό Λιμάνι, το επισκεφθήκαμε για να αποτυπώσουμε πανοραμικά την πόλη, με μια άποψη που φτάνει μέχρι το Παλαιό Φρούριο! Οι Βενετσιάνοι ξεκίνησαν το χτίσιμό του το 1576, σε μια διαδικασία που περατώθηκε περί το 1645. Στην επιβλητικότητα και τη χάρη του… θυσιάστηκαν 2.000 κατοικίες και εκκλησίες που ισοπεδώθηκαν. Αρκεί να ακολουθήσετε το ανηφορικό καλντερίμι για 5′, και φτάσατε στην κορυφή του! Σήμερα φιλοξενεί τις εγκαταστάσεις του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πραγματοποιούνται αρκετές συναυλίες. Η πύλη του φέρει ως διακοσμητικό ανάγλυφο έναν Λέοντα του Αγίου Μάρκου!
Σπανιάδα
Το πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε φτάνοντας στην Παλιά Πόλη είναι η Σπιανάδα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πλατεία της χώρας μας (και ίσως των Βαλκανίων), περιτριγυρισμένη ταυτόχρονα από όλα τα κτηριακά ορόσημα της Ιστορίας! Πήρε το όνομά της από το ιταλικό «spianare» (=«ισοπεδώνω»), καθόλου τυχαία μάλλον, αφού το 1576 άρχισε από τους Βενετούς η κατεδάφιση των σπιτιών μπροστά από το Παλαιό Φρούριο, με στόχο τη βελτίωση της αμυντικής δυνατότητας του νησιού. Η Σπιανάδα, που δεντροφυτεύτηκε αργότερα από τους Γάλλους, μπορεί να απομάκρυνε την πόλη από τη θάλασσα, όμως δημιούργησε το πιο ζωντανό σημείο συνάντησης της σύγχρονης ζωής, συνδυάζοντας το εμπόριο και τις κοινωνικές δραστηριότητες με τα σημαντικά δρώμενα του τόπου. Σήμερα, χωρισμένη σε Άνω και Κάτω Πλατεία, ενδείκνυται για βόλτες και περιπάτους κάτω από τον ήλιο, ενώ αποτελεί αφετηρία για ένα τεράστιο παραθαλάσσιο σεργιάνι στον όρμο της Γαρίτσας,

Μον Ρεπό
Καρπός έρωτα, μα και αντικείμενο διένεξης μεταξύ της πρώην βασιλικής οικογένειας και του κράτους, το Μον Ρεπό εκτείνεται σε 285 στρέμ., μόλις 3 χλμ. από την πόλη. Το επιβλητικό νεοκλασικό παλάτι, στο κέντρο του, χτίστηκε ως θερινή κατοικία του Άγγλου Αρμοστή Frederic Adam για χάρη της Κερκυραίας Νίνας Παλατιανού, ενώ μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα παραχωρήθηκε στον βασιλιά Γεώργιο τον Α’. Από το 1995, ωστόσο, που πέρασε στα χέρια του ελληνικού κράτους, όλοι εμείς έχουμε την ευκαιρία να περπατήσουμε ελεύθερα στα φαρδιά χαλικοστρωμένα μονοπάτια, να φτάσουμε μέχρι το παλάτι που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο (εκτίθενται έπιπλα της εποχής καθώς και κάποια αρχαιολογικά ευρήματα της Παλαιόπολης), αλλά και να απολαύσουμε τον κήπο, που είναι ένας από τους ωραιότερους της Ευρώπης. Δεν αποτελεί τυχαία όαση για τους Κερκυραίους, ενώ στα δυνατά του χαρτιά είναι και η θέα στο Ιόνιο.

Ποντικονήσι
Δεν γίνεται να φύγετε από την Κέρκυρα, αν δεν περάσετε από το χιλιοτραγουδισμένο Ποντικονήσι και το «ταίρι» του, την Παναγία Βλαχερνών, που επιπλέουν εδώ και αιώνες στη λιμνοθάλασσα Χαλκιοπούλου, μόλις 4 χλμ , νότια της πόλης. Αφού απαθανατίσαμε την πανοραμική θέα από την περιοχή Κανόνι (το όνομά του προϋπήρχε πριν το 1798 που οι Γάλλοι έστησαν το πυροβόλο όπλο) και το ομώνυμο café, κατηφορίσαμε για την Παναγία Βλαχερνών, η οποία ενώνεται με την ξηρά μέσω μιας στενής πεζογέφυρας. Από εκεί αναζητήσαμε το βαρκάρη που θα μας περνούσε στο Ποντικονήσι (€2,50)! Σύμφωνα με έναν θρύλο, το μικρό νησάκι ήταν το καράβι των Φαιάκων, εκείνο που μετέφερε τον Οδυσσέα και μεταμόρφωσε σε βράχο ο οργισμένος Ποσειδώνας. Παλαιότερα πάνω στο νησί υπήρχαν πάνω από 50 σπίτια! Σήμερα το μόνο που θα συναντήσετε είναι την εκκλησίτσα του Παντοκράτορα (γιορτάζει στις 06 Αυγούστου) και το πηγάδι, όπου οι επισκέπτες πετούν κέρματα προς εκπλήρωση των πιο μύχιων ευχών τους!
Μουσείο Ασιατικής Τέχνης
Δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί πως το νεοκλασικό ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, στο βόρειο τμήμα της Σπιανάδας, φιλοξενεί από το 1928 το μοναδικό στη χώρα μας μουσείο, αφιερωμένο αποκλειστικά στην Τέχνη και τις αρχαιότητες της Άπω Ανατολής και της Ινδίας. Το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης αριθμεί περίπου 10.500 αντικείμενα τα οποία προέρχονται από δωρεές ιδιωτικών συλλογών, με εκθέματα από όλες σχεδόν της ασιατικές χώρες [ Κίνα, Ινδία, Καμπότζη, Σιάμ (Ταϊλάνδη), Νεπάλ] καθώς και την Ιαπωνία. Τον πυρήνα του μουσείου αποτέλεσε η συλλογή του Γρηγορίου Μάνου (Έλληνα πρέσβη στην Αυστρία), που στις αρχές του 20ού αι. αγόρασε σε δημοπρασίες 9.500 περίπου έργα κινεζικής, κορεατικής και ιαπωνικής Τέχνης, ξοδεύοντας όλη του την περιουσία.

Άλλα μέρη που αξίζει να δείτε..
Το Μουσείο Χαρτονομισμάτων Ιονικής Τράπεζας
Η Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας, στο ανάκτορο Αγ. Μιχαήλ & Γεωργίου
Το Μουσείο Σολωμού, στα Μουράγια
Το Moυσείο Καποδίστρια
Το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης, στην Κάτω Κορακιάνα
Το Βυζαντινό Μουσείο-Μουσείο Αντιβουνιώτισσας, στην περιοχή Καμπιέλο
Το Αχίλλειο, το ησυχαστήριο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, στο Γαστούρι, 12 χλμ. ΝΔ της πόλης
Καποδιστρίου
Απολαμβάνουμε τη βόλτα μας σε έναν από τους πιο διάσημους δρόμους της Παλιάς Πόλης, την οδό Καποδιστρίου, ενώ μας συντροφεύουν οι χαρμόσυνες μελωδίες από τις πρόβες της Φιλαρμονικής, το «σπίτι» της οποίας βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πέρα.

Για μια απόλυτη εμπειρία… Κέρκυρας, μη φύγετε αν δεν δοκιμάσετε τις υπέροχες κερκυραϊκές συνταγές καθώς και τα μοναδικά της τοπικά προϊόντα! Από κουμκουάτ και τσιτσιμπύρα, μέχρι μάντολες και φρέσκια κερκυραϊκή μπύρα, είναι σίγουρο πως θα κερδίσουν όλες σας τις αισθήσεις…

Καλό Ταξίδι!